Μικρά της Ιστορίας

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Μικρά της Ιστορίας ΙΙΙ (Ποιος σκότωσε τον "Κόκκινο Βαρώνο"; )

Το τέλος του Μάνφρεντ φον Ριχτχόφεν

Ένα εναλλακτικό σενάριο



Πώς πέθανε τελικά ο φον Ριχτχόφεν, ο λεγόμενος Κόκκινος Βαρώνος, δηλαδή ο διασημότερος πιλότος της Γερμανίας κατά τον Α'Παγκόσμιο Πόλεμο; Το μυστήριο δεν έχει λυθεί ακόμα. Ο λόγος είναι απλός: ο Ριχτχόφεν καταρρίφτηκε ενώ πετούσε χαμηλά  πάνω από τις αγγλικές γραμμές όπου όλοι τον πυροβολούσαν, με ό,τι όπλο είχαν διαθέσιμο. Μαζί τους και ένα εγγλέζικο καταδιωκτικό που τον ακολουθούσε. Έτσι, όλοι διεκδίκησαν τη δόξα της κατάρριψης.

Το αεροσκάφος του Ριχτχόφεν, πριν πάρει το 
Τριπλάνο με το οποίο καταρρίφτηκε (δεύτερο στη σειρά 
του λεγόμενου "Ιπτάμενου Τσίρκου").
Πρώτα και κύρια η ΡΑΦ (Royal Air Force). Διότι, ο φον Ριχτχόφεν ήταν ο φόβος κι ο τρόμος των Εγγλέζων πιλότων: είχε καταρρίψει ογδόντα μέσα σε ενάμιση χρόνο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ήταν και θρασύς, βάφοντας το αεροπλάνο του κόκκινο (εξού και το παρατσούκλι του) για να το βλέπουν από μακριά και να φοβούνται, για να τους δείξει επίσης ότι επιδιώκει την αναμέτρηση ακόμα και με μειονέκτημα: να εντοπιστεί πρώτος αυτός, ώστε οι αντίπαλοι να κανονίσουν τους ελιγμούς τους. Σαν να λέμε, παραχωρούσε λίγα μέτρα σε μια κούρσα στον αντίπαλο του.

Η πραγματικότητα ήταν πιο πεζή. Σύμφωνα με τη βαλιστική έρευνα στο πτώμα του, χτυπήθηκε από μια και μοναδική σφαίρα η οποία ήταν αδύνατο να προέλθει από το αεροπλάνο που τον κυνηγούσε: θα είχε άλλη γωνία εισόδου. Εντούτοις, η ΡΑΦ χρέωσε κανονικά και με το νόμο την κατάρριψη του στον Καναδό σμηναγό Άρθουρ Μπράουν. Έτσι τη βόλευε για να ανεβάσει το ηθικό των πιλότων της. Κανονικά, στον Καναδό πιλότο το μόνο που ίσως μπορεί να πιστωθεί είναι ότι ανάγκασε τον σπουδαίο αντίπαλό του να πετάξει χαμηλά για να τον αποφύγει και έτσι να εκτεθεί σε αντιαεροπορικά πυρά.

Πυροβολήθηκε λοιπόν από το έδαφος. Από ποιον όμως, που όλοι τον βαρούσαν με φρενίτιδα όταν αυτός πραγματοποίησε χαμηλή διέλευση, και όλων τα όπλα (τουφέκια ή πολυβόλα) έπαιρναν σφαίρες του διαμετρήματος .303 σαν κι αυτή που τον σκότωσε; Φεύγουμε από τους ιπτάμενους Καναδούς και πάμε στους επι γης Αυστραλούς που χειρίζονταν τα αντιαεροπορικά της περιοχής όπου χτυπήθηκε ο Κόκκινος Βαρώνος. Τον διεκδίκησαν η 24η μοίρα (λοχίας Σέντρικ Πόπκιν) και η 53η πυροβολαρχία (Γουίλυ Έβανς ή ο Ρόμπερτ Μπούι-δυο ήταν οι πιθανοί). Οι Αυστραλοί χρέωσαν στον τελευταίο την κατάρριψη, γιατί κι αυτοί ...έτσι γουστάρανε. Ο λόγος που επιλέχτηκε ο συγκεκριμένος δεν έγινε ποτέ γνωστός. Πάντως, παρά το ότι το πτώμα του Φον Ριχτχόφεν αποτέλεσε ουσιαστικά ένα τρόπαιο, η κηδεία που του κάνανε οι Εγγλέζοι ήταν με πλήρεις στρατιωτικές τιμές (άγημα που πυροβόλησε, λόγοι που εκφωνήθηκαν και κατάθεση στεφάνου). Ήταν η ηρωϊκή εποχή των πιλότων.
Ο τάφος του Ρόμπερτ Μπούι. Αναφέρει την κατάρριψη του Ριχτχόφεν.

Μήπως όμως η λύση στο αίνιγμα είναι ακόμα πιο πεζή; Τον βαρούσαν δεκάδες όπλα, οπότε αποκλείεται ποτέ να βρεθεί άκρη στο ποιού ήταν η σφαίρα, και έτσι ο Ούγκο Πραττ στην περιπέτεια του Κόρτο Μαλτέζε "Κοτ ντε νουί και ρόδα της Πικκαρδίας" υπέδειξε έναν Αυστραλό μπεκρή στρατιώτη, τον Κλεμ! Ούτε αεροπλάνα, ούτε αντιαεροπορικά. Ο οποίος  στο κόμιξ μόνο αν ήταν τύφλα μπορούσε να σκοπεύσει, και μάλιστα με ακρίβεια ελεύθερου σκοπευτή. Στην ιστορία του Ούγκο Πράττ, ο Κόρτο Μαλτέζε βρίσκεται σε ένα στρατιωτικό όχημα στο μέτωπο μέσα στο οποίο έχει φυλάξει δυο μπουκάλια εκλεκτού κρασιού côtes de nuit. Μαζί του είναι δυο Αυστραλοί, ο λοχίας Σάντυ, ο οποίος είναι περίπτωση μεγάλου αλήτη (και ο Κόρτο απορεί πως δεν του την έχουν ανάψει ακόμα οι δικοί του) και ο στρατιώτης Κλέμ. Αυτοί οι δυο θέλουν να πιουν το κρασί του Κόρτο και προσπαθούν να τον πείσουν με βασικό επιχείρημα ότι μόνο έτσι ο Κλεμ θα μπορούσε να χτυπήσει τον Κόκκινο Βαρώνο.
-Δεν σε καταλαβαίνω Σάντυ;
-Δεν μπορείς να καταλάβεις...αν ο Κλεμ ήταν μεθυσμένος...θα μπορούσε να καταρρίψει αυτόν τον καταραμένο κόκκινο βαρώνο με μία μόνο βολη. Ο Κλεμ είναι ο καλύτερος σκοπευτής όλης της Αυστραλίας...μα μόνο μεθυσμένος...Είναι τρελό, Κόρτο, μα εκείνος, όταν τα βλέπει διπλά, δεν λαθεύει...από μακριά, εν κινήσει, δεν έχει σημασία. Μα αν είναι νηφάλιος δεν αξίζει δεκάρα. Τον έχω δει με τα μάτια μου να κατεβάζει μισή ντουζίνα μπουκάλια μαύρης μπύρας, και μετά να νικάει όλους τους αγώνες σκοποβολής...αν άνοιγες αυτά τα μπουκάλια μποργκόνια...θα είχαμε κλείσει με τον κόκκινο βαρώνο.
-Είναι κόλπο για να κατεβάσετε το κρασί μου...
Κάποια στιγμή ο Κόρτο κοιμηθηκε και οι δυο μπαγαπόντηδες του ήπιανε το κρασί. Ο Κλεμ έγινε φέσι, αλλά μια και έγινε φέσι του δώσανε ένα τουφέκι (ο ίδιος ο Κόρτο, παρά το ότι είχε εξοργιστεί), αυτός σημάδεψε για πολλή ώρα και....κρακ! Πάει ο φον Ριχτχόφεν.

"Κλεμ! Διάβολε Κλεμ. Βάρα! ΒΑΡΑ!!!"
Ο Ούγκο Πραττ είναι πολύ ακριβής στα έργα του σε θέματα ιστορίας. Δεν είναι καθόλου απίθανο να έγινε έτσι, δηλαδή από έναν οποιονδήποτε ταπεινό στρατιώτη. Τον καιρό βέβαια του Α'Παγκοσμίου Πολέμου αποκλείεται να υιοθετούνταν μια τέτοια εκδοχή: ένας μεθυσμένος κακομοίρης καθάρισε έναν ιππότη που θαύμαζαν εχθροί και φίλοι. Όμως, το 1918, και λίγο πριν, οι "κακομοίρηδες" άρχισαν να γίνονται οι πρωταγωνιστές της ιστορίας.

Η κηδεία του Φον Ριχτχόφεν από τους Αυστραλούς. Στην άκρη δεξιά είναι ένας Κινέζος ο οποίος μάλλον έσκαψε τον τάφο. 140.000 Κινέζοι στρατολογήθηκαν κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου από τους Εγγλέζους και τους Γάλλους για βαριές χειρωνακτικές εργασίες, όπως το σκάψιμο χαρακωμάτων. Ο βρετανικός ιμπεριαλισμός στις δόξες του!


-Μικρά της Ιστορίας Ι (Μύθοι και αλήθειες πίσω από δυο διάσημες αυτοκτονίες)
-Μικρά της Ιστορίας ΙΙ (Το άγαλμα του τσάρου Αλεξάνδρου ΙΙΙ)

-Μικρά της Ιστορίας IV (Οι πίτσες του Γκορμπατσώφ)
-Μικρά της Ιστορίας V (Η φωτογραφία από το Γκέττο της Βαρσοβίας)
-Μικρά της Ιστορίας VI (Οι Λόρδοι Κόχραν)
-Μικρά της Ιστορίας VII (Επιχείρηση Πήτερ Παν)
-Μικρά της Ιστορίας VIIΙ (Η κατάρα του Ταμερλάνου) 
-Μικρά της Ιστορίας ΙΧ (Το τέλος του Γιοακίμ Πάιπερ)
-Μικρά της Ιστορίας Χ (Ψυχροπολεμικά Μούντιαλ)
-Μικρά της Ιστορίας ΧΙ (Στο Έβερεστ)
-Μικρά της Ιστορίας ΧΙΙ (Η μπαλαρίνα που έκρυβε τον Πρόεδρο Γκονζάλο)
-Μικρά της Ιστορίας ΧΙΙΙ (το "ΟΧΙ")
-Μικρά της Ιστορίας ΧΙV (Βιομήχανοι εναντίον βιομηχάνων)
-Μικρά της Ιστορίας XV (Ο τσίφτης Αντρέας Ιωσήφ)
-Μικρά της Ιστορίας ΧVΙ (Το έγκλημα που δίχασε τη Γαλλία)

(Οι έγχρωμες φωτογραφίες πάρθηκαν από την διεύθυνση του φέισμπουκ WW1 colorized photos)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου