Οι Βόμβες του Φασισμού ("Ποιός έβαλε τις βόμβες στην Τουρκία;")

 Οι Βόμβες του Φασισμού

Η βόμβα που σκότωσε πάνω από εκατό ανθρώπους, δημοκράτες, αριστερούς, πασιφιστές, Τούρκους και Κούρδους, στο σιδηροδρομικό σταθμό της Άγκυρας είναι ο Φασισμός. Είναι η Τρομοκρατία, που στην Τουρκία είναι καθεστώς εδώ και δεκαετίες παρά το ότι γίνονται εκλογές. Τυπικά και μόνο είναι δημοκρατικό το καθεστώς. Γιατί απαγορεύεται να κατέβει η Αριστερά (εκτός του νομιμόφρονου ΚΚΤουρκίας, που και αυτό όμως μετράει νεκρούς) και οι Κούρδοι παρεμποδίζονται με κάθε τρόπο. Με συλλήψεις, με ξύλο, με σφαίρες, με βόμβες. Είναι το καθεστώς που γλιτώσαμε στην Ελλάδα χάρις στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Οι Τούρκοι και Κούρδοι δημοκράτες βιώνουν μια ιστορική συνέχεια, απαράλλακτη και αμείλικτη. Από τη Χούντα του Κενάν Εβρέν τη δεκαετία του ΄80, στο σκληρό καθεστώς του Τουργκούτ Οζάλ τη δεκαετία του '90 και από'κεί στην ισλαμική Δεξιά του Ρετζίπ Ερντογκάν σήμερα, η ιστορία του δημοκρατικού κινήματος είναι γεμάτη από συλλήψεις, καταστολή, φυλακές, απεργίες πείνας, βασανιστήρια, δολοφονίες. Και με επιμονή οι γείτονες συνεχίζουν τους αγώνες τους. Άλλοι για να αλλάξουν τα "κακώς κείμενα" της Τουρκίας, άλλοι για να αλλάξουν ριζικά όλη την Τουρκία. Άλλοι για να κερδίσουν την αυτονομία τους μέσα στην Τουρκία, άλλοι για να φτιάξουν ανεξάρτητο κράτος. Το τουρκικό κράτος δεν δείχνει να χαμπαριάζει. Οι φυλακές χωράνε τους πάντες και οι βόμβες σκοτώνουν παιδιά, γέρους, ακόμα και το κεμαλικό CHP (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα) ανακοίνωσε ότι εννιά νεκροί στην Άγκυρα ήταν δικοί του! Οι κεμαλιστές, που πρωτοστατούσαν εδώ και δεκαετίες στις θηριωδίες! Ο μεγάλος Τούρκος (Κούρδος) σκηνοθέτης Γιλμάζ Γιουνέι είχε γυρίσει το 1983 στην εξορία το "Duvar" (Ντουβάρ, ο Τοίχος) με θέμα τις φυλακές ανηλίκων, που όμως στεγάζανε και πολιτικούς κρατουμένους. Όλων των αποχρώσεων: Κούρδους του PKK και Τούρκους αριστερούς και κομμουνιστές διαφόρων κομμάτων. Το έργο είναι συγκλονιστικό και πρέπει κανείς να το δει. Το έχει στο γιουτιούμπ:https://www.youtube.com/watch?v=Kj6uJpYU7uk

Duvar: μετά την εξέγερση των πολιτικών κρατουμένων, οι ανήλικοι υποχρεώνονται να σβήσουνε τα συνθήματα στους τοίχους. Ορισμένοι προλαβαίνουνε να τα διαβάσουνε.

Πως αντέχουν οι Τούρκοι δημοκράτες τόσα χρόνια καταπίεσης; Νομίζω ότι ανατροφοδότης των προοδευτικών δυνάμεων είναι το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα, ειδικά αυτό που δραστηριοποιείται στην Τουρκία με επικεφαλής το ΡΚΚ. Δεν είναι οξύμωρο που η τουρκική Αριστερά στηρίζεται κατά κάποιον τρόπο σε ένα κίνημα που θέλει (θεωρητικά) την απόσχιση από την Τουρκία, γιατί αυτό το κίνημα έχει προοδευτικό πρόσημο και δεν έχει σταματήσει να αναμετράται με το τουρκικό κράτος. Παρά τις-μάλλον μονομερείς του-εκεχειρίες, παρά τη φυλάκιση του ιστορικού του ηγέτη Αμπντουλλάχ Οτσαλάν, παρά την ιδεολογική του σύγχυση, παρά τη διάσπαση με τους Κούρδους του Ιρακ που τα έχουνε ακουμπήσει στους Αμερικάνους, εδώ και τριάντα χρόνια παλεύουνε για δικαιώματα που αναπόφευκτα αφορούνε και τους Τούρκους. Και σε ορισμένες περιοχές δεν μπορεί να πατήσει ο τουρκικός στρατός, δηλαδή αποδεικνύει ότι ο εχθρός του δεν είναι πανίσχυρος. Η πραγματικότητα αυτή φαίνεται να έχει απαλλάξει την Αριστερά της Τουρκίας από τον εθνικισμό. Γιατί αλλιώς θα μιλούσαμε για πολιτική αυτοκτονία!

Τα πράγματα σήμερα είναι πιο περίπλοκα. Προέκυψε το (ισλαμο)φασιστικό Ισλαμικό Κράτος που εμποδίζεται αυτήν την στιγμή ουσιαστικά μόνο από τους Κούρδους. Και εδώ βλέπουμε να ανοίγουνε τα χαρτιά τους οι κυβερνώντες της Τουρκίας. Ανακοινώνουνε βομβαρδισμούς κατά του Ισλαμικού Κράτους και τις ρίχνουνε στους Κούρδους. Οι Αμερικάνοι, οι μόνοι υπαίτιοι αυτής της κατάστασης στην Μέση Ανατολή, δείχνουν να έχουνε πελαγώσει. Οι Κούρδοι λοιπόν βρεθήκανε στην μέση και οι αντίπαλοί τους είναι απίστευτα σκληροί. Όμως έχουνε ριζώσει καλά, ακριβώς γιατί είναι προοδευτικοί.

Και ποιός έβαλε τις βόμβες στην Άγκυρα λίγες μέρες πριν τις κρίσιμες εκλογές; Αν τις βάλανε οι Τζιχαντιστές, αυτό βολεύει και τον Ερντογκάν. Αν τις βάλανε οι παρακρατικοί του Ερντογκάν αυτό βολεύει και τους Τζιχαντιστές. Δεν χρειάζεται νομίζω περαιτέρω ψάξιμο.