"Βρετανικό Δημοψήφισμα: Πότε, τι, πως και γιατί."

Βρετανικό Δημοψήφισμα: Τι, πότε, πως και γιατί.

Το αυριανό βρετανικό δημοψήφισμα της 23ης Ιούνη 2016 αποτελεί αναμφίβολα ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός και δεν είναι τυχαίος ο χρόνος που αφιερώνεται στα ΜΜΕ παγκοσμίως για την ανάλυσή του. Όμως ποιά ανάλυση; Οι περισσότερες αποτελούν μια πλειοδοσία των συνεπειών ενός «μπρέξιτ» στο ΑΕΠ, στο εμπορικό ισοζύγιο, στην στερλίνα, κατά πως το αντιλαμβάνεται ένας γραφειοκράτης οικονομολόγος, και είναι προφανής η σκοπιμότητά τους. Οι υπόλοιπες απομονώνουν τον ξενοφοβικό, ρατσιστικό λόγο του Νάιτζελ Φάρατζ, ορισμένες-λιγότερες-κάτι ψελλίζουν για τη Γερμανία και την κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη, ενώ υπάρχουν και αυτές που βλέπουν απλά ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι του βρετανικού χρηματιστηρίου. Η κάθε μια χωριστά συσκοτίζει, παρά προσεγγίζει, την πολιτική ουσία του πράγματος, η οποία είναι σύνθεση πολλών παραμέτρων, όπως θα δούμε, όχι όμως και της ίδιας βαρύτητας.

Οι πολιτικοί ελιγμοί που οδήγησαν στο δημοψήφισμα

Το δημοψήφισμα ξεκίνησε ως προεκλογική διακήρυξη του Τζέημς Κάμερον ενόψει των εκλογών του Μαΐου του 2015. Το αγγλικό κεφάλαιο βλέποντας τους Γερμανούς να έχουν πλέον αποκτήσει τον πρώτο λόγο στην οικονομική και πολιτική λειτουργία της Ευρώπης, αποφάσισε να επαναδιαπραγματευτεί τη σχέση του με την ΕΕ με δυο ενέργειες: Τη διαπραγμάτευση για την επίτευξη μιας χωριστής συμφωνίας που θα ρυθμίζει τις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Βρετανίας και στη συνέχεια τη διενέργεια αργότερα δημοψηφίσματος για την παραμονή ή όχι της χώρας στην ΕΕ, εν είδει επικύρωσης της συμφωνίας από τον αγγλικό λαό, αλλά στην πραγματικότητα ως ύστατος εκβιασμός στην περίπτωση που η συμφωνία δεν κατέληγε ευνοϊκά.

Σχόλιο: "Νιώθει ξένη στο σώμα της"

Νιώθει ξένη στο σώμα της

Μερικές φορές σε κάποια κείμενα έχει περισσότερη σημασία η λεπτομέρεια, παρά η ουσία. Δεν κάθομαι τώρα να κρίνω αποψάκια και γνωμίδια δυο αράδων που γράφονται στα μέσα μαζικής δικτύωσης, που ζήτημα να παίρνουν δυο λεπτά στον συντάκτη τους για να τα γράψει, αλλά κείμενο σε εφημερίδα, το οποίο αυτός που το έγραψε προφανώς το ξαναδιάβασε, το διόρθωσε, το συμπλήρωσε και το έστειλε. Διαβάζω λοιπόν στην "Εφημερίδα των Συντακτών" στις 16/6/2016 το εξής κομμάτι από άρθρο που έχει τίτλο "Οι δύο λαϊκισμοί":

Σχόλιο: "Face Off στην πολιτική"

"Αδίστακτα Πρόσωπα" στην πολιτική.

Έχετε δει την ταινία Face-Off ¨(Αδίστακτα Πρόσωπα) με τον Τζών Τραβόλτα και τον-τέρμα αχώνευτο-Νίκολας Κέιτζ, που με πλαστικές εγχειρήσεις ο ένας παίρνει την μούρη του άλλου;  Κάτι τέτοιο έχει γίνει και στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο. Παίρνω λοιπόν την εφημερίδα και διαβάζω το Σάββατο τη συνέντευξη του πρωθυπουργού ("Εφημερίδα των Συντακτών" 5/6/2016) και το ρεπορτάζ για τη Νέα Δημοκρατία ("Εφημερίδα των Συντακτών" 8/6/2016).