Σημειώσεις για την προεδροεκλογή της Νέας Δημοκρατίας ("Γιατί βγήκε ο Κυριάκος;")

Σημειώσεις για την προεδροεκλογή της Νέας Δημοκρατίας

Μπαμπά σε ψάχνει η αδερφή μου.

Habemus papam. Μετά από παλινωδίες, αλληλοκαρφώματα και φαγώματα, βγήκε ο νέος εκλεκτός. Κόντρα στα προγνωστικά (και τα δικά μου) που τον άφηναν μέχρι και εκτός του δεύτερου γύρου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σκόρπισε με την οριακή νίκη του χαμόγελα αισιοδοξίας στους νεοδημοκράτες, αλλά βασικά στα κέντρα εξουσίας τα οποία προσδοκούνε μια γρήγορη ανασυγκρότηση του βασικού παραδοσιακού κόμματος του πολιτικού συστήματος. Δικαιολογείται όμως μια τέτοια αισιοδοξία;

"Προφητεία" που δεν πήραν υπόψιν οι δημοσκόποι

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναμφίβολα ήταν ο πιο συγκροτημένος πολιτικά σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους. Ο Μεϊμαράκης είναι μια πολιτική μετριότητα που για χρόνια αποτελούσε το δεξί χέρι του εκάστοτε αρχηγού. Του Μητσοτάκη, του Καραμανλή, του Σαμαρά. Ας το σημειώσουμε αυτό. Σε τρεις πολιτικούς αρχηγούς τριών διαφορετικών συνιστωσών: της Κεντροδεξιάς, της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς. Χωρίς διακριτό λοιπόν πολιτικό λόγο, επέλεγε την ατάκα για να κρύψει την βασική του πολιτική αδυναμία, ότι δεν μπορούσε να μιλήσει για ουσιαστική πολιτική και να εκλαϊκεύσει την ιδεολογία του. Επέλεξε το προφίλ του "μάγκα", όμως η περίοδός του ήταν η πιο "φλώρικη" στην ιστορία της ΝΔ. Συναίνεση στη ψήφιση του τρίτου μνημονίου και διακηρύξεις ότι αν ξαναχρειαστεί θα βάλει και πάλι πλάτη. Η μετριοπάθεια αυτή, πίστευα, αφενός θα ικανοποιούσε τους Ευρωπαίους και αφετέρου μεσοπρόθεσμα θα έπαιζε το χαρτί της Νέας Δημοκρατίας, αφού η νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκεί ο ΣυΡιζΑ με τη συνδρομή του βασικού ιδεολογικού φορέα της, τη ΝΔ, θα τον οδηγήσει στην κατάρρευση και στην αντικατάσταση με τον αυθεντικό εκφραστή. Είναι σαν να βλέπεις τον αντίπαλό σου να μαϊμουδίζει το πρόγραμμά σου. Σε ευνοεί αυτό το πράγμα ή όχι;

Βραχυπρόθεσμα όχι. Και στην Ελλάδα ο πολιτικός και οικονομικός προγραμματισμός είναι πάντα βραχυπρόθεσμος. Το εκπαιδευτικό σύστημα, το φορολογικό σύστημα κ.α αλλάζουν κάθε χρόνο. Μακροπρόθεσμα μπορούν να σκεφτούν οι προηγμένες, ιμπεριαλιστικές, χώρες, γιατί έχουν την ισχύ να το κάνουν. Οι δημοσκοπήσεις, μέχρι να βγει ο Μητσοτάκης, έδειχναν ποσοστά κάτω του 20% και στους δυο.  Κίνδυνος δηλαδή να χρεωθεί την πολιτική του Τσίπρα και ο Μειμαράκης, που εδώ που τα λέμε, γιατί να γίνει διαφορετικά; Ο λαός δεν μπορεί να ξεχάσει την πολιτική του ΠαΣοΚ και της ΝΔ τις τελευταίες δεκαετίες. Σε πείσμα αρκετών με μνήμη χρυσόψαρου, αλλά στην πραγματικότητα με μνήμη ελέφαντα, που πιστεύουν ότι ο Τσίπρας διέλυσε τη χώρα, ο Τσίπρας για την ώρα ξηλώνει την Αριστερά. Για τα υπόλοιπα απλά συνεχίζει το γκρέμισμα των άλλων. Και δεν του άφησαν και τόσα πολλά όσα αφήνουν να εννοηθεί.

Ταλαντούχος. Πήγε δανεικός στη Β' εθνική και
τώρα χτυπάει ενδεκάδα!

Λειτούργησε πρώτα απ' όλα το ένστικτο αυτοσυντήρησης. Τόσο ο Μητσοτάκης, όσο και ο Τζιτζικώστας και ο Γεωργιάδης, έκαναν σημαία της προεκλογικής εκστρατείας τη σκληρή αντιπολίτευση. Αυτή που θα βοηθήσει το λαό να ξεχάσει. Ο Τζιτζικώστας ήταν αυτό που λένε, ένας λαγός. Πρόβαλλε το νεαρό της ηλικίας του, όμως το πολιτικό πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο για να μετρήσουν τέτοια επικοινωνιακά τρυκ. Δεν θα μπορούσε να ασκήσει πραγματική ηγεσία αφού δεν είναι καν βουλευτής. Και στα αστικά κόμματα η κοινοβουλευτική ομάδα είναι το βασικό πολιτικό όργανο. Πίσω του στοιχήθηκαν οι σαμαρικοί που μετά τη συντριβή τους στο δημοψήφισμα του Ιούλη δεν μπορούσαν να βγουν ανοιχτά. Το έπραξαν δι' αντιπροσώπου. Ο νεοδημοκράτης είδε το προσωρινό της λύσης (;) και το απέρριψε. Και σωστά γι' αυτόν: ο Τσίπρας δεν κέρδισε επειδή είναι σαράντα τριών μόνο χρονών. Ο Γεωργιάδης κινήθηκε με δυο στόχους. Απ' τη μια να καταγράψει το πιο σκληρό ακροδεξιό ρεύμα της ΝΔ και να το συνδέσει στενότερα με το πρόσωπό του, και απ' την άλλη να εκπληρώσει προσωπικές φιλοδοξίες ανέλιξης στην ιεραρχία με αντάλλαγμα το ποσοστό του. Όπως και το έπραξε, και μάλλον φαίνεται ευχαριστημένος. Έσπευσε μετά τον πρώτο γύρο να δηλώσει υποστήριξη αμέσως στο Μητσοτάκη και η φάτσα του φαινόταν συνεχώς στα επινίκια.
Τελικά και οι σαμαρικοί, σεμνά και ταπεινά, στήριξαν Μητσοτάκη. Το παζλ συμπληρώθηκε και έτσι μπορούμε να μαντέψουμε προς τα που θα κινηθεί ο νέος αρχηγός. Θα εκφράσει τη χωρίς καμία κοινωνική ευαισθησία νεοφιλελεύθερη πολιτική, αυτή που ζητάει κι άλλες περικοπές, κι άλλες απολύσεις, κι άλλο περιορισμό δημοκρατικών δικαιωμάτων, κι άλλη καταστολή μέχρι η Ελλάδα να γίνει κρανίου τόπος. Και να έρθουν οι "σοβαροί" επενδυτές. Χωρίς να φοβούνται το στίγμα του μνημονιακού: Ναι, είμαστε μνημονιακοί και θα το εφαρμόσουμε όπως πρέπει να εφαρμοστεί, με σιδηρά πυγμή, χωρίς υποχωρήσεις, χωρίς παλινωδίες. Σε ένα πολιτικό τοπίο που η Αριστερά θα έχει δυσφημιστεί από τη διακυβέρνηση του ΣυΡιζΑ, άρα δεν θα υπάρχει δυνατή αντιπολίτευση.

Δύσκολα τα πράγματα. Άλλη φορά!

Θεωρητικά. Όλοι οι πολιτικοί αναλυτές των μεγάλων ΜΜΕ ταυτίζουν την αντιπολίτευση με αυτό που βλέπουν στη Βουλή. Το Ποτάμι δείχνει να τελειώνει πολιτικά. Είναι ένας κεντροδεξιός σχηματισμός που δεν διαφωνεί στις "αντιλαϊκίστικες" θέσεις του Μητσοτάκη και σίγουρα δεν μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη στην ανασυγκρότηση του δεύτερου πυλώνα του συστήματος, τη ΝΔ. Το ΠαΣοΚ ζορίζεται επειδή και το ίδιο παραμερίστηκε στο χώρο της Κεντροδεξιάς, και είναι ενδεικτικός ο πανικός μετά τις δηλώσεις Γρηγοράκου, ενώ η παρακρατική Χρυσή Αυγή περιμένει την έκβαση της δίκης της για να προσπαθήσει να μεταλλαχθεί από ναζιστικό σε χουντικό ακροδεξιό κόμμα, αρωγό μέσα και έξω από τη Βουλή στην αντιμετώπιση της Αριστεράς, με λιγότερο δολοφονικό πρόσωπο. Αντιπολίτευση σε δεξιά κυβέρνηση ούτε έκανε, ούτε θα κάνει. Φραστικά μόνο και αν.
Όμως η λαϊκή δυσαρέσκεια δεν εκφράζεται πάντα όπως την περιμένουν και δι' αντιπροσώπων. Ο Μητσοτάκης όταν αναλάβει θα κουβαλάει όλη την ιστορία της Νέας Δημοκρατίας, τα πεπραγμένα της, τις ενδοκομματικές και οικογενειακές έριδες, το πελατειακό κράτος και τη διαπλοκή.  Ο Μητσοτάκης, αν κληθεί να εφαρμόσει αυτά που λέει, θα πρέπει πρώτα να συναντηθεί με το Γιώργο Παπανδρέου να του εξηγήσει πως έφυγε νύχτα πριν καλά καλά το καταλάβει. Που ακόμα δε δείχνει να το έχει καταλάβει.