Πολιτική από άλλο πλανήτη ("Γνωρίζει κάτι η Χίλλαρυ;")

Πολιτική από άλλο πλανήτη

Υπάρχει εξωγήινη ζωή; Οι πιθανότητες λένε ναι. Κάπου στην απεραντότητα του σύμπαντος θα έχουν επαναληφθεί οι προϋποθέσεις εμφάνισης τουλάχιστον μικροβίων ή ακόμα και εξέλιξης. Ή κάποιοι άλλοι συνδυασμοί θερμοκρασίας, πίεσης και χημικών στοιχείων που ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει. Δεν θα το μάθουμε ποτέ, μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουν. Εκτός βέβαια από τους γειτονικούς πλανήτες για τους οποίους έχουμε τα τεχνικά μέσα να το ερευνήσουμε. 

Ευτυχώς πέθανε πριν προλάβει να μας καταστρέψει!

Πάμε στο δεύτερο ερώτημα: Έχουν έρθει εξωγήινοι στη Γη; Ένας σωστός επιστήμονας (από τον οποίο περιμένουμε να μας διαφωτίσει) δεν μπορεί να ασχοληθεί με τέτοια πράγματα. Γιατί η απάντηση του πρώτου ερωτήματος μπορεί πράγματι να εξελίξει την επιστήμη. Η απάντηση του δεύτερου; Που προϋποθέτει και βεβαιότητα για το πρώτο; Κουβέντα να γίνεται. Δε λέω, η υπόθεση αυτή έχει εξάψει τη φαντασία πολλών σεναριογράφων, αλλά και τραγουδιστών, λογοτεχνών κλπ και, ειδικά στον κινηματογράφο, έχουν βγει ορισμένα πολύ καλά έργα "επιστημονικής" φαντασίας. Όμως έχει εξάψει και την αρρωστημένη φαντασία συνομωσιολόγων, στυλ Λιακόπουλου, που συνεχίζοντας τις θεωρίες του πρώτου διδάξαντα, του Έριχ Φον Νταίνικεν, έχουν παντρέψει εξωγήινους, φυλετισμό, μυστικές εταιρίες, αποκρυφισμό, Εβραίους (χωρίς αυτούς κάθε θεωρία συνωμοσίας είναι ελλιπής) και σκοτεινούς εγκεφάλους για να φτιάξουν μια θεωρία συσκότισης της πραγματικής

Κάπου εκεί μέσα και τα "Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών"

κίνησης των κοινωνιών. Μια συσκότιση που ευνοεί φυσικά αυτούς που βολεύονται με τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές. Να δώσω ένα παράδειγμα: Γιατί οι άνθρωποι δεν εξεγείρονται για τα κακά του πολιτικού συστήματος της χώρας που ζούνε; Η απάντηση είναι σύνθετη και πρέπει να συνδυάσει ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα, να αναλύσει το ρόλο της Παιδείας, του Κράτους κλπ. Δύσκολο; Πάρε λοιπόν έναν "αεροψεκασμό" για να κατανοήσεις: Τι να κατανοήσεις; Ότι δεν πρέπει να προσπαθήσεις να κατανοήσεις. Γιατί όποιος κατανοεί δεν αντέχει την αδικία.
Για τους εξωγήινους ενδιαφέρεται, απ' ότι φαίνεται, και μερίδα ψηφοφόρων στις αμερικάνικες εκλογές. Γι' αυτό η Χίλλαρυ Κλίντον υποσχέθηκε πως αν εκλεγεί θα αποκαλύψει τα "στοιχεία" που έχουν μαζέψει (η ΝΑΣΑ; το FBI; η κυβέρνηση; τα μέντιουμ-παραψυχολόγοι;) ώστε να ενημερωθεί επιτέλους ο κόσμος. Δεν σχολιάζω το γεγονός ότι ενδιαφέρονται κάποιοι για το αν έχουν έρθει εξωγήινοι ή που βρίσκονται οι έρευνες. Σχολιάζω τον τρόπο λειτουργίας των επικοινωνιολόγων, αυτών που συνοδεύουν κάθε υποψήφιο, και χωρίζουν τους ψηφοφόρους σε τάργκετ γκρουπ. Η δεξαμενή είναι τεράστια, ανάλογα με τις κατηγοριοποιήσεις: φύλο, ηλικία, εθνοτική ομάδα, ταξική διαστρωμάτωση, θέση στην παραγωγή, σεξουαλική προτίμηση, θρησκευτική προτίμηση και βαθμός θρησκευτικότητας, για να αναφέρω τα βασικά. 

Και τα Ούφο ψάχνουν καμιά καλή παραλία.

Πώς κολλάνε οι εξωγήινοι με τις άδειες κυνηγιού και τους βομβαρδισμούς στη Συρία; Εδώ λοιπόν έχουμε να κάνουμε με μια α-λα καρτ πολιτική. Ο κάθε υποψήφιος ανακατεύει τη θεματολογία, προσπαθώντας να πιάσει το σφυγμό της κάθε υποκατηγορίας που θέλει να σπρώξει προς το μέρος του, ώστε να μαζέψει την πλειοψηφία. Έτσι όμως απομονώνει το κάθε γκρουπ από τα άλλα, δίνοντας να εννοηθεί ότι οι ευχάριστες απαντήσεις στο άλφα ή στο βήτα θέμα είναι αρκετές για να δώσουν υποστηρικτική ψήφο. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγει να ιεραρχήσει δημόσια τις προτεραιότητες της πολιτικής που θα ακολουθήσει, που είναι και το ζητούμενο. Έτσι στρέφει τη συζήτηση προς ζητήματα μικρής ή ελάχιστης σημασίας, κρύβοντας τις βασικές πολιτικές κατευθύνσεις που η μεγάλη πλειοψηφία των-λίγων-ψηφοφόρων που τελικά ψηφίζουν, αγνοεί. Και συμφέρει να αγνοεί. 
Πόση έκταση έχει πάρει αυτό το φαινόμενο; Τόση, που από τον καιρό του Ρήγκαν (αυτός ήταν ούφο, λέγανε όσοι τον γνώρισαν ή συνεργάστηκαν μαζί του), ελάχιστοι δημοσιογράφοι μπορούν να εξηγήσουν στον κόσμο ποιες είναι οι διαφορές στις θέσεις των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων. Και εδώ το ερώτημα θα μείνει αναπάντητο.


Παράρτημα: Δείγμα στατιστικής επεξεργασίας των προηγούμενων προεδρικών εκλογών (από τη Wikipedia). Τα βασικά Τάργκετ Γκρουπ.

2012 Presidential vote by demographic subgroup
Demographic subgroup	Obama	Romney	Other	% of total vote
Total vote	51	47	2	100
Ideology
Liberals	86	11	3	25
Moderates	56	41	3	40
Conservatives	17	82	1	35
Party
Democrats	92	7	1	38
Republicans	6	93	1	32
Independents	45	50	5	29
Gender
Men	45	52	3	47
Women	55	44	1	53
Gender by marital status
Married men	38	60	2	29
Married women	46	53	1	31
Non-married men	56	40	4	18
Non-married women	67	31	2	23
Race/ethnicity
White	39	59	2	72
Black	93	6	1	13
Asian	73	26	1	3
Other	58	38	4	12
Hispanic	71	27	2	10
Religion
Protestant or other Christian	43	56	1	51
Catholic	50	48	2	25
Mormon	21	78	1	2
Jewish	69	30	1	2
Other	74	23	3	7
None	70	26	4	12
Religious service attendance
More than once a week	36	63	1	14
Once a week	41	58	1	28
A few times a month	55	44	1	13
A few times a year	56	42	2	27
Never	62	34	4	17
White evangelical or born-again Christian?
White evangelical or born-again Christian	21	78	1	26
Everyone else	60	37	3	74
Age
18–24 years old	60	36	4	11
25–29 years old	60	38	2	8
30–39 years old	55	42	3	17
40–49 years old	48	50	2	20
50–64 years old	47	52	1	28
65 and older	44	56	0	16
Sexual orientation
Gay, lesbian, or bisexual	76	22	2	5
Heterosexual	49	49	2	95
Education
Not a high school graduate	64	35	1	3
High school graduate	51	48	1	21
Some college education	49	48	3	29
College graduate	47	51	2	29
Postgraduate education	55	42	3	18
Family income
Under $30,000	63	35	2	20
$30,000–49,999	57	42	1	21
$50,000–99,999	46	52	2	31
$100,000–199,999	44	54	2	21
$200,000–249,999	47	52	1	3
Over $250,000	42	55	3	4
Region
Northeast	59	39	2	21
Midwest	51	47	2	24
South	44	54	2	34
West	54	43	3	21
Community size
Big cities (population over 500,000)	69	29	2	11
Mid-sized cities (population 50,000 to 500,000)	58	40	2	21
Suburbs	48	50	2	47
Towns (population 10,000 to 50,000)	42	56	2	8
Rural areas	37	61	2	14