"Νίτσε ή Κοέλιο ή όποιος τελοσπάντων τό' πε! "

(Σχόλιο): Νίτσε ή Κοέλιο ή όποιος τελοσπάντων τό' πε!

Αναφέρει ο Γούντυ Άλλεν σε μια συνέντευξή του (που διάβασα στην Εφημερίδα των Συντακτών 29/08/2016):

"Δεν πιστεύω στη νιτσεϊκή αντίληψη πως ό,τι δεν σε καταστρέφει σε κάνει πιο δυνατό. Βλέπετε τους στρατιώτες που επιστρέφουν από τον πόλεμο, έχουν δει τον θάνατο και παθαίνουν υπαρξιακές κρίσεις τη μια μετά την άλλη. Υπάρχουν τραύματα στη ζωή που μας κάνουν πιο αδύναμους [...]"

Πάρε Νίτσε νά'χεις!

Αυτό ακριβώς. Κάποια πράγματα αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια. Έτσι διαμορφώνονται οι χαρακτήρες. Και δεν είναι ντροπή κάποιος να αναγνωρίζει ανοιχτά τις αδυναμίες του-ακόμα και κείνες που δεν ξεπερνιούνται εύκολα-και να τις παλεύει. Δεν είναι κακό να δέχεται κάποιος τις αναπόφευκτες ήττες του-μικρές και μεγάλες-και να τις αναλύει, όσο οδυνηρό και να είναι αυτό. Δεν είναι κακό να αναγνωρίζει και τη φυσιολογική φθορά των πραγμάτων που κανέναν άνθρωπο δεν αφήνει ανέπαφο, ότι δεν γίνεται δηλαδή μόνο να δυναμώνει κανείς. Είναι όμως ηλίθιο να σκέφτεται κανείς ότι στη ζωή του όλα θα εξελιχτούνε προς το καλύτερο, ό,τι και να γίνει-αρκεί το χτύπημα που δέχτηκε να μην είναι συντριπτικό. Πως όλα τα στραπάτσα  γίνονται για κάποιο σκοπό, να δώσουν την εμπειρία και την εξυπνάδα ώστε να καταλήξει κάποιος, ας πούμε, τέλειος. Το "κάθε εμπόδιο για καλό", για να αντιστοιχήσω τη φράση του Νίτσε με μια γνωστή παροιμία, δεν ισχύει πάντα, ακόμα και αν το εμποδιο το υπερβείς. Άρα;
Τα τσιτάτα αυτά είναι άχρηστα για την χρήση που τους γίνεται. Κανονικά τοποθετούνται σε μια κουβέντα, μετά από πρόταση, για να ενισχύσουν ένα επιχείρημα, κάτι σαν "δηλαδή". Από μόνα τους δεν λένε τίποτα. Και πιθανή αυθυποβολή, αν κάποιος τα γράψει στην μπλούζα του, στο φεισμπουκικό του προφίλ, στο δέρμα του, δεν πιστεύω να πιάνει. Στην κοινωνία αυτή ο άνθρωπος έχει αδυνατίσει ψυχολογικά, λίγα πράγματα του αρέσουνε. Και η θεραπεία είναι δύσκολη. Το να γράψω χίλιες φορές στο τετράδιό μου, θα τους νικήσω δεν νομίζω να βοηθάει. Και ποιούς να νικήσω; Ξέρω; Το τσιτάτο του Νίτσε νέττο σκέτο δεν μας βοηθάει και πολύ στην αυτογνωσία.