Λεξικό: Ένα πολύ ωραίο παιχνίδι μπλόφας και γνώσεων ("Πως παίζεται το "λεξικό;")

Λεξικό: Ένα πολύ ωραίο παιχνίδι μπλόφας και γνώσεων

Το παιχνίδι αυτό το θεωρώ ένα από τα καλύτερα για να διασκεδάσει μια παρέα. Το έμαθα από ένα ξάδερφο (νομίζω το εφηύρε κιόλας), το Μιχάλη, και από τότε που το πρωτόπαιξα έχω γίνει φανατικός.

Ευχές "εξ" Γερμανίας

Πολύς κόσμος διστάζει να παίξει, όπως και το "Ζώα-Φυτά-Πράγματα", διότι δεν είναι σίγουρος για τα ελληνικά του. Λογικό, αφού η τηλεόραση και το διαδίκτυο έχουν ξεφτιλίσει τους γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες της γλώσσας που μιλάμε και αυτό το καταλαβαίνουνε όλοι, όμως και εγώ δεν διεκδικώ δάφνες γραμματικού (καλά το 'πα;). Στην πραγματικότητα, τέτοιου είδους φοβίες δεν δικαιολογούνται για να παίξει κανείς "Λεξικό", γιατί το παιχνίδι, όπως θα δείτε παρακάτω, δεν απαιτεί ντε και καλά καλή γνώση της ελληνικής γλώσσας. Απαιτεί έμπνευση, χιούμορ και πονηριά.

"Ποιοί ανατίναξαν την Οθωμανική Τράπεζα; (Μέρος ΙΙ)"

Η Ανατίναξη της Αυτοκρατορικής Οθωμανικής Τράπεζας και τα Γεγονότα του Ίλιντεν

Μέρος ΙΙ: Η επαναστατική δραστηριότητα του 1903

"Ποιοί ανατίναξαν την Οθωμανική Τράπεζα; (Μέρος Ι)"

Η Ανατίναξη της Αυτοκρατορικής Οθωμανικής Τράπεζας και τα Γεγονότα του Ίλιντεν

Πρόλογος

Επισκεπτόμενος τη Θεσσαλονίκη πέρασα, κατόπιν υπόδειξης ενός πολύ καλά καταρτισμένου ιστορικά Σαλονικιού, από την πρώην Αυτοκρατορική Οθωμανική Τράπεζα (σήμερα Κρατικό Ωδείο) για την οποία μου αφηγήθηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία: την ανατίναξή της από "Σέρβους κομμουνιστές,σκάβοντας λαγούμια από κάτω, ενέργεια που μάλλον έχει να κάνει με την εξέγερση του Ίλιντεν", μια ενέργεια που άφησε το σημάδι της στη σύγχρονη ιστορία της Θεσσαλονίκης. Αποφάσισα να ψάξω την ιστορία η οποία, αν και εξελίχτηκε στο περιθώριο των πολιτικών διεργασιών στην Μακεδονία της εποχής, μου αποκάλυψε, πρώτον, γεγονότα σύνθετα και πολύπλοκα που μόνο ονομαστικά γνώριζα και ούτε καν την σπουδαιότητά τους και, δεύτερον, τη θολούρα στην επίσημη ιστορία, όπως με είχε προειδοποιήσει ο πολιτικοιστορικός ξεναγός μου. "Άλλες ιστορίες θα διαβάσεις από εδώ και άλλες από εκεί". Δυστυχώς σλάβικα δεν ξέρω και ούτε ιστορικός είμαι για να έχω χρόνο να ψάξω τις πρωτογενείς πηγές. Διάβασα λοιπόν κυρίως ιστορία που γράφτηκε εδώ, δευτερογενείς πηγές, μειωμένης αξιοπιστίας ως επί το πλείστον, που όμως αν την καθαρίσει κανείς από τη λάσπη θα φανεί η γυαλάδα. Το ίδιο πρόβλημα θα είχα αν διάβαζα και πηγές των γειτονικών χωρών. Τελικά, η ιστορία έγραψε ότι οι "Σέρβοι" ήταν Σλαβομακεδόνες, οι "κομμουνιστές" ήταν αναρχικοί και με τα γεγονότα του Ίλιντεν δεν είχαν κάποια άμεση σχέση.
Λόγω μεγέθους το άρθρο έσπασε σε δυο μέρη-θεματικές ενότητες. Το πρώτο μέρος ασχολείται με τις συνθήκες που επικρατούσαν στην Μακεδονία το 1900 και το δεύτερο μέρος με την δραστηριότητα των κομιτάτων, και ειδικά αυτών που ανατίναξαν την Οθωμανική Τράπεζα, μέχρι την Εξέγερση του Ιλιντεν το 1903.Θεωρώ ότι το δεύτερο μέρος (θα βρείτε το σύνδεσμο στο τέλος του πρώτου) δεν μπορεί να διαβαστεί χωρίς το πρώτο.

"Τι ομάδα να είσαι για να μην τρως ξύλο;"

"Να είστε Παναθηναϊκοί για να μην τρώτε ξύλο"

Πήγα σήμερα το μεσημέρι στο γήπεδο να δω την ομάδα Α1 εναντίον της ομάδας Β. Εγώ υποστήριζα την Α1 . Η Β άνοιξε το σκορ και τελικά η Α1 κέρδισε δίκαια με 3-1. Πολλές φάσεις, μερικοί εξαιρετικοί συνδυασμοί, ένα δοκάρι, οι διαιτητές άψογοι, βέβαια η Β δεν έπαιξε καθόλου καλά, το ευχαριστήθηκα όμως πραγματικά. Είδα ωραίο ποδόσφαιρο. Και εγώ και οι μόνο διακόσιοι φίλαθλοι που πήγανε με το κρύο να δούνε το ματσάκι. Άλλοι το βλέπουν αλλιώς...

Το πρωτάθλημα των προέδρων ("Την άλλη Κυριακή παίζουμε με τον Κομπότη;")

Το πρωτάθλημα των προέδρων

Στην Ιταλία υπάρχει το (αθλητικό) παράδοξο της "Γιουβέντους". Έχει περισσότερους οπαδούς στις άλλες πόλεις παρά στο Τορίνο που είναι η έδρα της. Στο Τορίνο υποστηρίζεται η ομώνυμη ομάδα, η "Τορίνο". Τουλάχιστον έτσι συνέβαινε μέχρι και τη δεκαετία του '90. Γι΄αυτό υπάρχει ένας αστικός μύθος, που όμως έχει και στοιχεία αλήθειας, τουλάχιστον όπως λένε στην γειτονική χώρα.

Οι Βόμβες του Φασισμού ("Ποιός έβαλε τις βόμβες στην Τουρκία;")

 Οι Βόμβες του Φασισμού

Η βόμβα που σκότωσε πάνω από εκατό ανθρώπους, δημοκράτες, αριστερούς, πασιφιστές, Τούρκους και Κούρδους, στο σιδηροδρομικό σταθμό της Άγκυρας είναι ο Φασισμός. Είναι η Τρομοκρατία, που στην Τουρκία είναι καθεστώς εδώ και δεκαετίες παρά το ότι γίνονται εκλογές. Τυπικά και μόνο είναι δημοκρατικό το καθεστώς. Γιατί απαγορεύεται να κατέβει η Αριστερά (εκτός του νομιμόφρονου ΚΚΤουρκίας, που και αυτό όμως μετράει νεκρούς) και οι Κούρδοι παρεμποδίζονται με κάθε τρόπο. Με συλλήψεις, με ξύλο, με σφαίρες, με βόμβες. Είναι το καθεστώς που γλιτώσαμε στην Ελλάδα χάρις στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Για περάστε μες στην τάξη... ("Ποιοί είναι αυτοί στην Πλατεία;")

Για περάστε μες στην τάξη...

Στις εκλογές αυτές στο Ηράκλειο, οι χώροι που δόθηκαν στα κόμματα για τα προεκλογικά τους περίπτερα ακολούθησαν φαίνεται  κάποια λογική. Δημιουργήθηκαν ενδιαφέρουσες ομαδοποιήσεις, και μια και αρχίσαν τα σχολεία ας δούμε που έβαλε η δασκάλα τους μαθητές να κάτσουν:

Οι αλήτες

Όταν η κοκκινοσκουφίτσα συνάντησε τον κακό λύκο ("Τι είδε η κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος;")

Όταν η κοκκινοσκουφίτσα συνάντησε τον κακό λύκο

Ένα πράγμα που μου έκανε μεγάλη εντύπωση κατά τους εφτά μήνες διακυβέρνησης του ΣυΡιζΑ είναι η απουσία πολιτικού λόγου, και το είχα επισημάνει σε κουβέντες από την αρχή. Αυτό φαίνεται ειδικά τώρα, στην προεκλογική περίοδο, όπου η αντιπαράθεση με τη ΝΔ, η οποία κόντρα σε κάθε λογική διεκδικεί τα πρωτεία, είναι παρόμοιου (χαμηλού) επιπέδου με τις αντιπαραθέσεις ΝΔ-ΠαΣοΚ της δεκαετίας του 2000.

Εκλογές Σεπτέμβρη 2015:
Θα μπορούσε να είναι αφίσα και της ΝΔ!

Προσωποκεντρικές αντιπαραθέσεις, βασισμένες στο κολοκύθι των γκαλλοπατζήδων περί καταλληλότητας για πρωθυπουργία, γενικολογίες ("καταστρέψατε τη χώρα", "Πάμε μπροστά"), και μπουρδολογίες του στυλ "το δικό μας πακέτο/μνημόνιο είναι/ήταν καλύτερο". Πολιτικό στίγμα μηδέν. Αλλά τι άλλο να πεις αφού δεν είπες αυτά που έπρεπε και όταν έπρεπε; Και είναι πολλά αυτά που έπρεπε.

"Γιατί Διφασικό το Στοίχημα Εκλογών;"

Προτεινόμενες ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ Διφασικού

Αγαπητοί παίχτες.

Ήρθε η ώρα για να αλλάξουν οι κανόνες του στοιχήματος, μετά από 22 χρόνια που πρωτοξεκίνησε, βγάζοντας μεγάλους νικητές, μάστορες στην "προφητεία" (που λέει και ο Λεβέντης). Θέτω αρχικά σε δημόσια διαβούλευση (που λέει και ο Γιωργάκης) τους όρους του νέου στοιχήματος, δηλαδή τους κανόνες που θα ισχύσουν για την ανάδειξη του νικητή του στοιχήματος βουλευτικών εκλογών 2015-β. Η προθεσμία υποβολής προτάσεων (τεκμηριωμένων, όχι βάλε 15 βαθμούς εκεί γιατί … έτσι!) λήγει τη Παρασκευή 11-9-2015. 

Και αυτός θα κατέβει αλλά δεν θα μπει στο στοίχημα.

Το επόμενο στοίχημα θα είναι διφασικό. Ο παίχτης θα στέλνει πάλι τα ποσοστά του, όπως παλιά, με τα οποία αυτόματα θα απαντιούνται κάποιες βαθμολογημένες ερωτήσεις. Με άριστα το 100, ο κάθε παίχτης, βάσει των ποσοστών, βαθμολογείται στην πολιτική του εκτίμηση. Για παράδειγμα, σε τούτο το στοίχημα, οι δέκα ερωτήσεις είναι:

1.       Ποιο κόμμα θα έρθει πρώτο; (13 βαθμοί)

2.       Ποιο κόμμα θα έρθει δεύτερο; (9 Βαθμοί)

3.       Ποιο κόμμα θα έρθει τρίτο; (5 Βαθμοί)

4.       Πόσα κόμματα θα μπούνε στην Βουλή; (27 βαθμοί)

5.       Ο νικητής θα εξασφαλίσει αυτοδυναμία; (4 βαθμοί)

6.       Τι ποσοστό θα πάρει ο 1^ος; (9 βαθμοί, με κλιμάκωση ανάλογα με την απόκλιση)

7.       Τι ποσοστό θα πάρει ο 2^ος; (9 βαθμοί, με κλιμάκωση ανάλογα με την απόκλιση)

8.       Άνοδος ή πτώση του ΠαΣοΚ και πόσο; (8 βαθμοί, με κλιμάκωση ανάλογα με την απόκλιση)

9.       Άνοδος ή πτώση της «Χρυσής Αυγής» και πόσο; (8 βαθμοί, με κλιμάκωση ανάλογα με την απόκλιση)

10.   Το άθροισμα ΣυΡιζΑ και ΛαΕν θα είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο από το ποσοστό του ΣυΡιζΑ στις προηγούμενες εκλογές και πόσο; (8 βαθμοί, με κλιμάκωση ανάλογα με την απόκλιση)

Το 100 στα 100 σημαίνει ότι κάποιος έχει κατανοήσει πλήρως τους συσχετισμούς δύναμης που διαμορφώνονται στο (κεντρικό) πολιτικό σκηνικό. Ο νικητής θα προκύπτει από την βαθμολογία αυτή. Η τυχόν ισοπαλία (που είναι πιθανή) θα επιλύεται με βάση την σε απόλυτη τιμή απόκλιση των ποσοστών των κομμάτων, όπως ίσχυε παλιά.

Αποσαφηνίσεις στις αντίστοιχες ερωτήσεις:

1.       «Ξέρεις ποιος θα νικήσει;» Το βρήκες; 13 βαθμοί! Το έχασες; 0 βαθμοί!

2.       «Αξιωματική Αντιπολίτευση» Το βρήκες; 9 βαθμοί! Το έχασες; 0 βαθμοί!

3.       «Τρίτη Διερευνητική εντολή» Το βρήκες; 5 βαθμοί! Το έχασες; 0 βαθμοί!

4.       «Πόσοι και ποιοι» Κερδίζεις 3 βαθμούς για κάθε κόμμα που προβλέπεις ότι μένει έξω ή μπαίνει μέσα από αυτά που συμμετέχουν στο στοίχημα.

5.       «Μόνοι ή όσους πάρει το ποτάμι;» Το βρήκες; 4 βαθμοί! Το έχασες; 0 βαθμοί!

6.       «Κάθε ψήφος μετράει» Χάνεις 1 βαθμό από τους 9 για κάθε 0,4% που αποκλίνεις από τον πρώτο που έπαιξες εσύ. Αν βγει η ΝΔ και έπαιξες ΣυΡιζΑ τότε η απόκλιση σου θα μετρήσει στο ΣυΡιζΑ.

7.       «Κάθε ψήφος μετράει…εσωκομματικά» Χάνεις 1 βαθμό από τους 9 για κάθε 0,4% που αποκλίνεις από τον δεύτερο που έπαιξες εσύ. Αν βγει δεύτερη η ΝΔ και έπαιξες ΣυΡιζΑ τότε η απόκλιση σου θα μετρήσει στο ΣυΡιζΑ.

8.       «Υπάρχει πάτος ή τα δύσκολα πέρασαν;» Συγκρίνεται το [ποσοστό παίχτη στο ΠαΣοΚ-ποσοστό ΠαΣοΚ Γενάρη 2015] και το [ποσοστό ΠαΣοΚ Σεπτέμβρη 2015-ποσοστό ΠαΣοΚ Γενάρη 2015]. Αν προβλέψεις πτώση και βγει άνοδος: 0 βαθμοί, αλλιώς χάνεις 1 βαθμό από τους 8 για κάθε 0,5% απόκλιση. Ελάχιστη βαθμολογία ο 1βαθμός.

9.       «Εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού;» Συγκρίνεται το [ποσοστό παίχτη στο Χ.Α-ποσοστό Χ.Α Γενάρη 2015] και το [ποσοστό Χ.Α Σεπτέμβρη 2015-ποσοστό Χ.Α Γενάρη 2015]. Αν προβλέψεις πτώση και βγει άνοδος: 0 βαθμοί, αλλιώς χάνεις 1 βαθμό από τους 8 για κάθε 0,5% απόκλιση. Ελάχιστη βαθμολογία ο 1βαθμός.

10.   «Ένα και Ένα κάνουν δύο;» Συγκρίνεται το [ποσοστό παίχτη ΣυΡιζΑ+ΛαΕν-ποσοστό ΣυΡιζΑ Γενάρη 2015] και το [ποσοστό ΣυΡιζΑ+ΛαΕν Σεπτέμβρη 2015-ποσοστό ΣυΡιζΑ Γενάρη 2015]. Αν προβλέψεις πτώση και βγει άνοδος: 0 βαθμοί, αλλιώς χάνεις 1 βαθμό από τους 8 για κάθε 0,5% απόκλιση. Ελάχιστη βαθμολογία ο 1βαθμός.

Όπως παρατηρείτε επίσης αν χάσει κάποιος τον νικητή έχει βγει έξω ουσιαστικά από το στοίχημα. Τα υπόλοιπα ζητούν μια καλή επαφή με την πολιτική πραγματικότητα και θα σας βοηθήσω με τον αυτόματο υπολογισμό εδρών (αφού το επιτρέπει ο εκλογικός νόμος) και την αυτόματη καταχώρηση απαντήσεων βάσει των ποσοστών που βάλατε, ώστε να παίξετε με αυτά ανάλογα με τις απαντήσεις που θέλετε να δώσετε.

Όταν οι ντόπιοι κυνηγούσαν τους Slackers ("Τι είναι οι Σλάκερς;")

Όταν οι ντόπιοι κυνηγούσαν τους Slackers [1]

Έλληνες στο Μανχάτταν το 1898

Η ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης στην Αμερική έχει περάσει στα πλαίσια του μύθου. Πλούσιοι ελληνοαμερικάνοι, επιχειρηματίες πλεον και όχι εργάτες, που κάνουν δωρεές σε νοσοκομεία και φροντίζουν τους συγγενείς τους είναι η εικόνα που έχουν οι περισσότεροι για τους δεύτερης,τρίτης,τέταρτης ή και πέμπτης γενιάς μετανάστες, μαζί με τη πεποίθηση ότι η σκληρή δουλειά εκεί έφερε άμεσα αποτελέσματα. Ο λαντζέρης έγινε μάγειρας, ο μάγειρας γκαρσόνι, το γκαρσόνι ταβερνιάρης και ο ταβερνιάρης εισοδηματίας.
Φυσικά υπήρχαν πάρα πολλοί που δουλέψανε μια ζωή στους σιδηροδρόμους, στα ναυπηγεία, στις βιομηχανίες. Και αρκετοί που άφησαν την τελευταία τους πνοή στα ορυχεία, που σκοτωθήκανε από την αστυνομία σε απεργίες και αρκετοί που δεχτήκανε το ρατσιστικό μίσος των ντόπιων. Χαρακτηριστικές για το τελευταίο είναι δυο παλιές, και σχετικά άγνωστες, ιστορίες που παρουσιάζουν φυσικά ομοιότητες με την σημερινή ελληνική πραγματικότητα, αλλά από την ανάποδη.

Από την Ένωση Κέντρου στην Ένωση Κεντρώων; ("Τι είναι το "φαινόμενο" Λεβέντης;")

Από την Ένωση Κέντρου στην Ένωση Κεντρώων;

Ο Βασίλης Λεβέντης και ο "Γέρος"

Έδώ και έξι δεκαετίες ο κυρίαρχος πολιτικός χώρος στην Ελλάδα είναι το Κέντρο. Ακόμα και σήμερα που στην κυβέρνηση είναι ο ΣυΡιζΑ μόνο ένας αφελής θα ισχυριζότανε ότι η πολιτική που ακολουθείται δεν είναι μια, ας πούμε, κεντρώα πολιτική. Λίγο αυθαίρετο ακούγεται αυτό, πάντως δεν είναι αριστερή. Ακόμα και στην ανώμαλη περίοδο 1950-1967 που κυριάρχησε η Δεξιά (με κάποια "δημοκρατικά" διαλλέιμματα αλλά και τραγική για το λαό κατάληξη, τη Χούντα) το Κέντρο είχε σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα, άλλο αν οι Αμερικάνοι και το Παλάτι το εμπόδιζαν διότι δεν το εμπιστευότανε. Γιατί μπορεί μεν ο Γεώργιος Παπανδρέου να ήταν σφόδρα αντικομμουνιστής και να είχε δώσει τα διαπιστευτήριά του (να μην πω την κακιά λέξη) στους Εγγλέζους, όμως η εκλογική βάση της Ένωσης Κέντρου είχε πάρα πολλούς κυνηγημένους πρώην ΕΑΜίτες αλλά και στελέχη που ασφυκτιούσαν με το ειδικό καθεστώς της Ελλάδας (η πτέρυγα του Αντρέα Παπανδρέου).

Από τον Αντρέα στη Φώφη ("Ποιοί αποτελούν σήμερα το ΠαΣοΚ;")

Από τον Αντρέα στη Φώφη

Έχει ενδιαφέρον μια δημοσκόπηση που έγινε την εβδομάδα μετά τη συμφωνία με το Γιούρογκρουπ και δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα των Συντακτών" στις 18 Ιούλη. Ο ΣύΡιζΑ παίρνει λέει 42% έναντι 21% της ΝΔ, 8% του "Ποταμιού", 6% του ΠαΣοΚ και 3,5% του Λεβέντη (σ.σ. παίξε-παίξε στα κανάλια κάτι θα μείνει!). Θα περίμενε κανείς μια πτώση της δημοφιλίας της κυβέρνησης, γιατί κάποια ερωτήματα είναι αμείλικτα:

"Αριστερή Πλατφόρμα": Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν ("Τι θα κάνει ο Λαφαζάνης;")

"Αριστερή Πλατφόρμα": Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν

Όλες οι γέννες έχουνε πόνο. Τις μέρες αυτές η παλιά μήτρα της Ανανεωτικής Αριστεράς γεννάει ένα νέο κόμμα εξουσίας, ένα κόμμα που θα πρέπει γρήγορα να μάθει να περπατάει στο επικίνδυνο περιβάλλον της κυρίαρχης αστικής πολιτικής, της λαμογιάς, της εξαπάτησης, των πελατειακών σχέσεων, του εθνικισμού αλλά ταυτόχρονα και της πλήρους ευθυγράμμισης με τα ξένα οικονομικά συμφέροντα.
Η σύλληψη έγινε στις Ευρωεκλογές του 2014 όταν πια οριστικοποιήθηκε η απομάκρυνση του ΠαΣοΚ από το χώρο του, την Κεντροαριστερά, τον οποίο κατέλαβε πανηγυρικά ο ΣυΡιζΑ. Τα νερά σπάσανε την αποφράδα Κυριακή της 17ωρης διαπραγμάτευσης όπου ο Αλέξης Τσίπρας συμφώνησε για το τρίτο Μνημόνιο, δηλαδή τη συνέχιση και συμπλήρωση της πολιτικής των ΝΔ και ΠαΣοΚ. Τι μένει να γίνει; Μα το κόψιμο του ομφάλιου λώρου, με άλλα λόγια τη διαγραφή της "Αριστερής Πλατφόρμας". Καταστατικά, λέει, δε γίνεται αυτό, άρα δυο τρόποι απομένουνε στην ηγετική ομάδα του ΣυΡιζΑ:

"Από κει είναι η Αριστερά;"

Πρώτον, να προκηρύξει εκλογές στο άμεσο διάστημα και να αποκλείσει την αριστερή πτέρυγα από τις λίστες εξωθώντας τους από το κόμμα. Ούτως ή άλλως τίθεται ζήτημα νομιμοποίησης των αποφάσεων που πήρε η κυβέρνηση κόντρα στις προεκλογικές διακηρύξεις για ανακούφιση του λαού και κόντρα στο αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος που απέρριψε το πνεύμα της πρότασης πάνω στην οποία πάτησε τελικά η συμφωνία. Τι θα κάνουνε σ' αυτήν την περίπτωση οι λεγόμενοι λαφαζανικοί; Πιθανό είναι να κατέβουνε αργά ή γρήγορα με την ΑντΑρΣυΑ με την οποία ολοένα και συγκλίνουν.
Ο δεύτερος τρόπος είναι οι ίδιοι οι αριστεροί αντι(συμ)πολιτευόμενοι να αποχωρήσουν κάτω από το βάρος του πολιτικού κόστους της παραμονής σε μια κυβέρνηση που έγινε πια "ειδικού σκοπού". Εδώ πρέπει να γίνει μια παρατήρηση. Από τις 25 Γενάρη μέχρι σήμερα, η "Αριστερή Πλατφόρμα", το "Κόκκινο Δίκτυο" κλπ βλέπουνε ότι η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά κινείται προς μια αριστερή κατεύθυνση και όμως παρέμειναν σ' αυτήν χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις. Και πως συμπεριφέρθηκαν στις πρόσφατες ψηφοφορίες που κατ' αυτούς οδηγούν στην καταστροφή του λαού; Ψηφίζοντας Παρών ή Όχι, παραμένοντας όμως μέχρι νεοτέρας στο κυβερνητικό σχήμα, αντί αμέσως να παραιτηθούν, ανεξαρτητοποιηθούν και να καταγγείλουν, όπως θα περίμενε κανείς από έναν αριστερό που ως αποκλειστικό σκοπό έχει να υπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα.
Η ιστορία θυμίζει τη μετεξέλιξη του PCI (Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα) το 1991 σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα [1] που προορίζεται για την εξουσία. Βέβαια η προσαρμογή εκεί δεν ήταν βίαιη όπως αυτή του ΣύΡιζΑ, αντιθέτως στρώσανε ήρεμα το έδαφος μέχρι το 1996 που ανέλαβαν τη διακυβέρνηση. Με τη στήριξη ποιών; Της Επανίδρυσης [2], δηλαδή αυτών που διαφωνήσανε στο Συνέδριο του 1991 και αποχώρησαν, μετά όμως από χρόνια συνύπαρξης με μια ηγετική ομάδα που κάθε άλλο παρά ριζοσπαστική πολιτική εφάρμοζε στο πεδίο που ασκούσε καθοδήγηση, δηλαδή στα συνδικάτα και στην τοπική αυτοδιοίκηση [3].
Είναι άσχημο να ξεβολεύεσαι από έναν καναμπέ (και ας είναι μικρός)!

Ιδεολογία και ιδεοληψία σε οκτώ προτάσεις ("Ποιοί "μένουν Ευρώπη";")

Ιδεολογία και ιδεοληψία σε οκτώ προτάσεις

Αν δεν μπορείς να τους νικήσεις πήγαινε μαζί τους ! ("Τι ψηφίζουν στη Κόρινθο;")

Αν δεν μπορείς να τους νικήσεις πήγαινε μαζί τους !(if you can't beat them, join them, αγγλική παροιμία)

Πάντα στις εκλογές αναφέρονται τα "κάστρα", δηλαδή οι περιοχές με σταθερό πολιτικό προσανατολισμό. Για παράδειγμα, στη Λακωνία η Δεξιά σε όλες της τις παραλλαγές (η Λαΐκή, παλιά η φιλοβασιλική, την τελευταία τριετία η νεοναζιστική, η παντός καιρού κεντροδεξιά, η Ακροδεξιά) βρέξει-χιονίσει θα συγκεντρώσει αθροιστικά ένα τεράστιο ποσοστό. Στη Σάμο η Αριστερά (κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική) θα συγκεντρώσει υπερδιπλάσια ποσοστά από το μέσο όρο της. Η Κρήτη μια ζωή, που λέει ο λόγος, θα είναι με το Κέντρο και κυρίως την κεντροαριστερή εκδοχή του, χθες το ΠαΣοΚ σήμερα το ΣυΡιζΑ.

Ισοκράτης και "Ισοκράτης" ("Γιατί παραφράζεται ο Ισοκράτης;")

Ισοκράτης και "Ισοκράτης"

Αφορμή για το κείμενο αυτό, αλλά και για τη δημιουργία του μπλογκ, είναι μια ανάρτηση ενός φίλου για την γνωστή-αλλά ψεύτικη-ρήση του Ισοκράτη για τη "δημοκρατία που αυτοκαταστρέφεται". Η πηγή του φαντάζομαι είναι το ίντερνετ, γκουγκλάροντας απλά "Ισοκράτης δημοκρατία" ή "Ισοκράτης αναρχία" φτάνει κανείς στο παραποιημένο ρητό, κάτι που προκαλεί ανησυχία βέβαια για την ποιότητα της εύκολης πληροφορίας που παρέχει το διαδίκτυο, όμως αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Ο φίλος ήθελε να σχολιάσει το μπάχαλο που επικρατεί με το δημοψήφισμα για τη διαπραγμάτευση.