Ο σ. Γρηγόρης Κωνσταντόπουλος με δυο λόγια

Ο σ. Γρηγόρης Κωνσταντόπουλος (1945-2017) με δυο λόγια

Ο Γρηγόρης Κωνσταντόπουλος ήταν ο κομμουνιστής που όλες οι οργανώσεις θα ήθελαν να έχουν στις γραμμές τους. Απλός, λαϊκός, καταρτισμένος, έξυπνος, με ήθος και απλή γλώσσα. Εξηγούσε τα πιο δύσκολα πράγματα με τον πιο απλό τρόπο, επιστρατεύοντας και το χιούμορ, όταν έβλεπε τον συνομιλητή του να υποστηρίζει θεωρίες περίεργες, ρεφορμιστικές, μικροαστικές. Δεν είχε πάντα όρεξη για κουβέντα, αλλά υπήρχε ένα κολπάκι για να ξεκινήσει να μιλάει, ή να πεις κάτι εξωφρενικό που είπε κάποιος (ή εσύ!) ή να τον τσιγκλίσεις με διεθνή θέματα του κινήματος. Τα εξηγούσε όλα και πάντα με ένα πονηρό χαμόγελο ικανοποίησης.

Δίδασκε ήθος. Γι αυτόν προείχε η ενότητα για τη λαϊκή υπόθεση, μακριά από τερτίπια και μαγαζακισμούς. Δίδασκε πολιτική. όχι μόνο με το παράδειγμά συνέπειας του για μια ολόκληρη ζωή, αλλά και με τα λόγια του, ερμηνεύοντας με τον πιο απλό τρόπο τις αντιθέσεις, σαν να σου έδινε το κλειδί να κατανοήσεις αυτά που μπουρδούκλωνε η πραγματικότητα. Ευτυχώς δεν ήταν ο μόνος. Ήταν όμως ξεχωριστός. Και στην πολιτική έχει τεράστια σημασία να βάζεις σε μια τάξη τις ιδέες σου και να μη λες έτσι τη μια και αλλιώς την άλλη.

"Black Friday εδώ και στην Αγγλία"

"Μπλακ Φράιντέυ" εδώ και στην Αγγλία

Μπλακ Φράιντέυ σε πολυκατάστημα του Λονδίνου

Όποτε ακούς ιστορίες Εγγλέζων για τις απεργίες επί Θάτσερ σε πιάνει δέος. Ας πούμε συνοπτικά: ορισμένες απεργίες κράτησαν πάνω από ένα χρόνο. Πως ζούσαν έναν ολόκληρο χρόνο οι απεργοί και οι οικογένειές τους; Η απάντηση είναι προφανής και γνωστή άλλωστε, έχουν γίνει και ταινίες γι΄αυτό: τους ζούσε η γειτονιά τους δίνοντάς τους φαΐ και λεφτά. Ένας Σκωτσέζος που δούλευε στα ναυπηγεία του ποταμού Κλάιντ της Γλασκώβης μου έλεγε ότι μετά τα ποδοσφαιρικά ματς (αυτός ήταν Σέλτικ) αντιπροσωπείες απεργών κάνανε εράνους στην έξοδο των γηπέδων και μαζεύανε έναν σκασμό λεφτά. Όλοι δίνανε.

"Πως καθιερώθηκε η παγκόσμια ημέρα των εργατών (Πρωτομαγιά)";

Η Προέλευση της Εργατικής Πρωτομαγιάς

Η δεκαπενθήμερη εφημερίδα"Όρντινε Νουόβο" (L'Ordine Nuovo, μτφρ. Η Νέα Τάξη) πρωτοεκδόθηκε την Πρωτομαγιά του 1919 στo Τορίνο, τη μεγάλη εργατούπολη της Ιταλίας, με πρωτοβουλία της αριστερής πτέρυγας του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSI), αυτής που μετά από περίπου δύο χρόνια συγκρότησε το ΚΚ Ιταλίας (PCd'I). Διευθυντής ήταν ο Αντόνιο Γκράμσι και η εφημερίδα έφερε την επεξήγηση "εβδομαδιαία επιθεώρηση σοσιαλιστικής κουλτούρας". Ανέπτυξε πλούσια θεματολογία πιάνοντας ζητήματα θεωρίας, συνδικαλιστικά και πολιτικά θέματα αλλά και διεθνείς ανταποκρίσεις-αναλύσεις με επίκεντρο βέβαια τη Σοβιετική Ρωσσία, που μονοπωλούσε το ενδιαφέρον, όχι μόνο στον εργατικό τύπο.
Με την ίδρυση του ΚΚΙ, στις 21 Γενάρη 1921, το "Όρντινε Νουόβο" αποτέλεσε το καθημερινό-πλέον-επίσημο όργανο του κόμματος μέχρι την άνοδο του Φασισμού το 1922, οπότε διακόπηκε η έκδοση του. Τον Μάρτη του 1924, σε συνθήκες ημιπαρανομίας, ξαναεκδόθηκε ως θεωρητικό όργανο του ΚΚΙ, με άτακτη περιοδικότητα μέχρι τις αρχές του 1926, οπότε τελικά συνελήφθησαν τα περισσότερα στελέχη του κόμματος, μαζί και ο Γκράμσι, και η εφημερίδα έκλεισε. Στα τέλη της δεκαετίας του '50 οι Ιταλοί νεοφασίστες του Πίνο Ράουτι σφετερίστηκαν τον τίτλο, προσθέτοντας σ' αυτόν το μότο των Ες-Ες "η τιμή μας είναι η πίστη μας", δημιουργώντας την ομώνυμη παρακρατική τρομοκρατική οργάνωση. Η ιστορική εφημερίδα έκλεισε από τον φασισμό και έσβησε από τον νεοφασισμό.