 |
| Τρεις και ο ντεμπέλης |
Τα δύο παιχνίδια που θεωρώ ωραιότερα στα χαρτιά είναι η
πρέφα και το
ουίστ (αυτό που έπαιζε ο Φιλέας Φογκ στο Γύρο του Κόσμου σε 80 Μέρες), υπό εξαφάνιση το πρώτο και άγνωστο στην Ελλάδα το δεύτερο. Και τα δύο σου δίνουν τη δυνατότητα να διαχειριστείς ένα κακό φύλλο, σε αντίθεση με το κουνκάν και το "θανάση" στα οποία αν δεν έχεις χέρι την έβαψες. Ειδικά στην πρέφα, που σημειωτέον έχει και μικρότερα ξαδέρφια, τη βίδα και το μπουρλότ, με γοητεύει και η ορολογία της, πρώτα, δεύτερα, τρίτα, σέντσα (και όχι "άχρωα", έλεος πια!), ντεμπέλης, μιζέρια, τα πουλιά, κάσα, καπίκια, γλύψιμο, η οποία δημιουργεί ένα σουρεαλιστικό διάλογο μεταξύ των παιχτών, για όποιον ακούει απ' έξω και δεν ξέρει.
